Zonsopgang op de Mont Ventoux
Het lijkt een maf idee. De wekker zetten om 4u om tegen dageraad de top van de Mont Ventoux te bereiken. Krankzinnig bijna. Nachtrust is belangrijk en het piekt altijd om op te staan, de fietskleren aan te trekken en voor dag en dauw de achterdeur achter je dicht te trekken. De nacht in.
Het doel
We staan op met vier. Een mooi kwartet van geoefende fietsers met als enige doel de top te bereiken vooraleer de zon vanachter de horizon komt piepen.
vertrek vanuit Malaucène
We vertrekken vanuit Malaucène. De meest ‘vriendelijke’ kant volgens kenners. De weg slingert zich naar boven maar de omgeving hult zichzelf in een onzichtbare zwarte duisternis. Enkel de straat wordt verlicht met onze povere fietslichtjes. We volgen de witte lijnen op het ritme van onze ademhaling. De sterren als getuige.
Uit de bossen
Wanneer we de bossen uitrijden en het niemandsland bereiken begint de donkerblauwe hemel zachtjesaan te ontwaken. Het paarse gaat als snel over in een rode gloed die langzaam maar zeker aan felheid begint te winnen.
Adembenemend
We bereiken de top en hebben nog even tijd om uit te blazen. De kille wint neemt ons in z’n greep en het wordt klappertand uitkijken naar het spektakel dat zich weldra zal ontplooien. En dan wanneer de minuten zich aaneen beginnen rijgen, verlicht een eerste zonnestraal onze netvliezen. Het is adembenemend en de twijfel die bij het opstaan nog heerste is helemaal ontdooit. De zonsopgang op de Mont Ventoux is een schitterende ervaring en je bent nog tijdig terug om langs de bakker te passeren. Vergeet alleen geen vestje mee te nemen, want de afdaling is - in tegenstelling tot de klim - aan koude kant.
Vaderklap founding vader Dimi is de trotse vader van A en R, is zaakvoerder van branding agency maneuver.be en z'n passie voor fietsen uit zich in z'n blog pedalar.cc
