Tour Des Stations 2018

We zijn in Verbier. Een dorp gebouwd op de flanken van de Alpen en vooral een gekend skioord. Maar wij zijn hier om te fietsen. Morgen staan we aan de start van Tour Des Stations. Een wielerwedstrijd die zich doorheen slingerende wegen langskeen skistations zal voeren. 

De eerste keer
Het is de eerste keer dat de wedstrijd wordt georganiseerd en het klinkt alvast veelbelovend. We zijn benieuwd of Tour De Stations ook daadwerkelijk de verwachtingen kan voldoen. De organisatie start alvast fijn. Een 'dorp' met allerlei activiteiten is alvast opgezet om de startnummers te komen ophalen in Martigny.

Nummer ophalen in Martigny.

Startnummer als transportticket
Van hieruit fungeert je startnummer om alle openbaar vervoer te gebruiken. Erg handig. Je krijg een tas mee waarin je al je persoonlijke spullen kan steken en die wordt voor jou van start naar aankomst gebracht. Erg makkelijk dit.

Crans Montana is de start
Het startschot wordt gegeven in Crans Montana. Een andere mondain skioord, dat aan de andere kant van de vallei ligt. Het is alvast geen valse start. We krijgen er koffie en energiedrankjes aangeboden, om onszelf wat moed in te drinken. En croissants om de warme ontvangst helemaal compleet te maken. We starten in blokken om een overbelasting van de wegen te vermijden en de eerste afdaling toch ietwat veilig te laten verlopen. Een goede beslissing want het wegdek is niet in perfecte staat en vergt de nodige aandacht. 

Start in Crans Montana

Start in Crans Montana

Eerste Klim naar Vercorin
Meteen een klepper van 10 kilometer en op papier een van de meest lastige van alle beklimmingen. We hebben geluk dat de kilte van de ochtend nog sluimert op de flanken. We behalen de top moeiteloos en kunnen ons meteen tegoed doen aan de eerste bevoorrading.

Klimmen en dalen
Na Vercorin is het klimmen en dalen. We passeren Nax, Saint-Martin, Heremence en als tussentijds hoogtepunt Thyon. Een mentale overwinning, want de meest klimkilometers zitten erop. Nog even een kleine knik naar beneden waar we doorheen slingerende wegjes en kleine dorpjes laveren op weg naar de laatste klim. We doorkruisen enkele tunnels die de nodige koelte verschaffen. De benen beginnen stilaan moe te worden maar het blijft genieten. 

Nendaz binnenrijden
Tijdens de klim naar Nendaz voel ik dat het vet van de soep is. Het beste is eraf. Gelukkig legt de organisatie opnieuw een bevoorrading in. Dit keer met wat kazen en droog vlees als extra. Als variatie op de energierepen en gelletjes een welgekomen alternatief. Nendaz is altijd wat thuiskomen, want we gaan er met het gezin vaak skiën, maar zelden zag ik Nendaz zo baden in de zomerzon. We zitten op het warmst van de dag. De tonen van een lokale band pompen ons nog moed in voor de laatste kilometers. Het zal nodig zijn. 

De stilte voor de storm
We klimmen via La Tzoumas naar boven. Plots overvallen door rust. De blokken die vanochtend zijn gestart liggen helemaal door elkaar en slechts zelden rij je nog in gezelschap. 

sportograf-132864506.jpg

Col De La Croix De Coeur
Het orgelpunt van de dag nadert wanneer asfalt overgaat in grind. Het grindwegje slingert zich naar boven tussen oude dennen, rotspartijen en grasvlaktes. We rijden onder stilhangende skiliften door, op het ritme van sprinkhanen en krekels. Naar boven toe wordt het iets vlakker en zien we duidelijke het einde naderen. De laatste moeilijke meters lopen op z’n einde, maar de blijdschap om de afdaling in te zetten overheerst. 

sportograf-132879129-3.jpg

Een warm onthaal
Eenmaal over de Col De La Croix De Coeur proef je de zoete smaak van de overwinning. Je ziet Verbier - badend in het zonlicht - liggen en je ruikt de eindmeet. Alle pijn is voorbij. Het ontvangst is hartelijk en iedereen staat te applaudisseren. Je kan je toegoed doen aan (lokale) snacks, bieren en wijn.

sportograf-132886853-3.jpg


Conclusie
Een lust voor het oog en voor mensen met goede benen. De onderneming is zwaar maar echt de moeite. Het afwisselende landschap van wijngaarden, dennenwouden, rustieke dorpjes, Alpenweides en hooggebergte kan ons charmeren. Vooral het laatste deel is prachtig: de klim naar de Col De La Croix De Coeur is rustgevend en de afdaling naar Verbier zorgt voor één van de grootse voldoeningen in een (amateur)wielercarrière. Doen we dit opnieuw? Zeker weten. Een geslaagde eerste editie. 


Alle info over Tour Des Stations kan je terugvinden op de officiële website

Dank ook aan Canyon, Ere Research, Wahoo en Mavic om me op pad te sturen met geweldig materiaal.


Vaderklap founding vader Dimi is de trotse vader van A en R, is zaakvoerder van branding agency maneuver.be en z'n passie voor fietsen uit zich in z'n blog pedalar.cc