Tour De Vosges
Vier heren, drie dagen. Dat zijn de ingrediënten voor een tocht die ons van Luik naar de Vogezen zal voeren. We willen op drie dagen in de Vogezen staan om daar aan te sluiten bij de rest van ons wielerteam: WTC De Kadans. Zij maken de grote oversteek met de bus.
Trier
De eerste rit is meteen de koninginnenrit. Een route van 245 kilometer die ons doorheen de Ardennen slingert van Luik naar Trier. Je denkt altijd dat het zal meevallen, maar het geluk is groot als we de naaldwouden achter ons laten en de wijnranken zien opdoemen en uiteindelijk de Moezel op ons pad te treffen. Het is bij de laatste meters klimwerk dat ik even flirt met krampen. We checken in in ons hotel en duiken de stad in om onze energievoorraad terug aan te vullen. Ruimte genoeg om dat te doen. Trier wemelt van de bars en restaurants en een snelle blik op Yelp of Foursquare leert je de beste plaatsen kennen.
Lotharingen
De volgende dag beginnen we onze weg doorheen het Groothertogdom Luxemburg. Prachtige asfalt. Dat in alle geval. Daarna flirten we de hele tijd met Frans-Duitse grens om uiteindelijk definitief Frankrijk in te duiken. We rijden langs een eindeloos kanaal: Canal des houillères de la Sarre. Het kanaal werd gegraven van 1861 tot 1865 en verbindt het steenkoolbekken van Saarbrücken met de industrie in Mulhouse. Ook de staalfabrieken in het Saarland en aardewerk fabrikant Villeroy & Boch (waar we zijn gepasseerd) maakten gebruik van het kanaal. Door de kanaalroute te nemen zijn de klimkilomters eerder beperkt en dat doet deugd na de rit van gisteren. Net zoals het kanaal eindeloos is, lijkt de energievoorraad dat ook te zijn. De vlakke kilometers langs het kanaal zijn een zaligheid in de broeierige middagzon. Ons overnachting is - niet toevallig - genesteld tegen een sluis om te passage van het kanaal te verzekeren. Een avondmaal vinden we in de enige eetgelegenheid midden in het dorp. Een pizzeria waar een koppel (dat een eind in de vijftig is) ons met warme vriendelijkheid ontvangt en onze honger moeiteloos kan stillen met geweldige pizza's. Een topper.
Plainfaing
De laatste dag start goed met een locaal ontbijt voor de deuren van de lokale bakkerij in Arzviller. De bakkersvrouw serveert ons zelfs gratis koffie bij het horen van onze fietsplannen. We zitten in de ochtendzon ons ontbijt te verorberen wanneer ze komt aandraven met een verse kan koffie. Erg fijn om zo'n service te krijgen in dit kleine dorp. Ver weg van alle massa toerisme kan je toch authenticiteit en spontane momenten ontdekken. Gesterkt door de ontmoeting en het ontbijt zetten we onze weg naar Plainfaing voort. Geleidelijk klimwerk. Lange lopers, zoals ze zeggen. Brengen ons bij ons hotel waar we verzoenen met de rest van de kameraden. Het is mooi geweest. Tijd voor het echte Vogezen-werk.
Vaderklap founding vader Dimi is de trotse vader van A en R, is zaakvoerder van branding agency maneuver.be en z'n passie voor fietsen uit zich in z'n blog pedalar.cc
